collectief Verlof
2018
Twee mensen, een man en een vrouw, komen uitgeput aan. Ze zijn gevlucht uit de stad, waar ze niet langer konden opboksen tegen de tijdsdruk die de maatschappij hen oplegde. Het gevoel enkel toe te werken naar een burn-out, zorgde ervoor dat ze niet langer leefden, maar geleefd werden. Aangekomen in de ‘wildernis’, de wereld buiten de stad en de mannen in pakken en vrouwen met hakken, stichten ze een nieuwe stad. Hun stad. Waar tijd is om te leven.
Maar als je heel je leven geen tijd hebt gehad, hoe ga je dan plots met zo’n absurd gegeven om? En is die tijd dan nuttig in te vullen, zonder dat het moet renderen? Is tijd een zegen of een vloek? Want willen wij niet allemaal ergens naartoe? Zijn wij niet graag heel de tijd op weg, zonder per se de bestemming te vinden? Werken wij niet allemaal om tijd te kunnen kopen, die wij uiteindelijk nooit gebruiken?
van en met: Heleen Desmet, Bart van der Heijden (Collectief Verlof) | scenografie: Emma De Saedeleir | bewegingscoach: Elias D’Hollander | spelcoach: Wouter Vermeiren | met dank aan: De Velinx, MoMeNT Festival
