2018
Het KASKcafe ligt op de campus KASK, School Of Arts. Het publiek vandaag bestaat dus hoofdzakelijk uit studenten, docenten, externen, gastdocenten, …
Het pand zelf is een oud pand, met mooie raam partijen, ton-, kruis-,…gewelven.
Ik wil die openheid bewaren en de structuur van het gebouw respecteren en accentueren. Er is iets in de ruwheid van het gegeven pand dat mij aanspreekt: oude muren waar de bakstenen hier en daar weer zichtbaar zijn, een zichtbare I-ligger,… Daar tegenover wil ik werken met zachte, lichte, transparante,… materialen om zo spanning te creëren en mijn ingrepen duidelijk te laten afsteken tegen de rest.
Ik ben voor mijn concept vertrokken vanuit het idee ‘inpakken’. Ik raakte geïnspireerd door werken van Christo en meer architecturaal door het ‘music centre’ in Bahrain door KGDVS. Deze laatste pakte dit ‘music centre’ in langs buiten, met de mogelijkheid deze sluier op te lichten zodat de onderste verdieping zichtbaar wordt voor voorbijgangers. Hij werkte met vrij ruw materiaal, een soort verweven metaal. (zie afbeelding)
Omdat ik het ruwe van het gegeven pand interessant vind en dit wil behouden, wil ik dus ook op zoek gaan naar materiaal dat eerder zacht en licht oogt.
De centraal gelegen vide wordt mijn focuspunt. Hier zou ik een zeer fijne metalen panelen, op verschillende hoogtes willen plaatsen. In dit frame wordt een soort van stof gespannen spannen. het materiaal is licht transparant, zodat je de aanwezigheid van het pand blijft voelen. Op deze manier ontstaat in deze vide, in het metalen frame een soort cocon, een aparte zone die zich uitstrekt in de hoogte over 2 verdiepingen. Een ‘box inside a box’ zonder helemaal af te sluiten. Geborgenheid zonder het gevoel van ruimte, openheid te verliezen. Deze zone wil ik ook extra in de verf zetten met licht.
Dit effect sterkt zich uit over de 2 verdiepen, beneden zit je tussen en onder panelen, boven zit je ernaast.
De trap zit ook verwerkt in het frame.